کودک در مسیر رشد یاد می گیرد که آهسته حرکت کند ، سپس روی پای خود بایستد و باکمک والدین راه رفتن را فراگیرد. او در مسیر رشد می آموزد که باید از خطاهای گذشته درس بگیرد و مسیر خود را بهتر طی کند. در بیانیه ی گام دوم انقلاب اسلامی رهبرعظیم الشان انقلاب اسلامی ، به ما تذکر می دهد که :« برای برداشتن گام های استوار در آینده ، باید گذشته را شناخت و از تجربه درس گرفت . اگر از این راه غفلت شود ، دروغ ها به جای حقیقت خواهند نشست و آینده مورد تهدید های ناشناخته قرار خواهد گرفت.»
در این میان نقش معلمان و مربیان به عنوان فرماندهان و افسران جبهه تعلیم و تربیت بیش از دیگران است. در میدان رزم فرهنگی و تربیتی، دشمنان انقلاب اسلامی با انگیزه های قوی ، تحریف و دروغ پردازی درباره ی گذشته و حتی زمان حال را دنبال می کنند و از پول و همه ی ابزار ها برای آن بهره می گیرند. در این میان وظیفه معلمان دوچندان است چرا که باید درس های انسان ساز خود را با قوت دنبال کنند. کلاس های درسی که به نسل آینده انقلاب اسلامی یادآور می شود که ما انقلاب اسلامی را از نقطه صفر شروع کردیم. یادآور می شود که «همه چیز علیه ما بود . چه رژیم فاسد طاغوت که علاوه بر وابستگی و فساد و استبداد و کودتایی بودن ، اولین رژیم سلطنتی در ایران بود که به دست بیگانه ، و نه به زور شمشیر بر سر کار آمده بود و چه دولت آمریکا و برخی دیگر از دولت های غربی و چه وضع به شدت نابسامان داخلی و عقب افتادگی شرم آور در علم و فناوری و سیاست و معنویت و هر فضلیت دیگر .»
یادآور می شود که نوجوان و جوان پر شور و با نشاط آن روزها در اوج این فشار ها ، حتی هیچ تجربه ای پیشین و راه طی شده ای نداشت که از آن برای از بین بردن این همه ظلم استفاده کند. معلم یادآور می شود که اما نوجوان و جوان آن روز کوله باری داشت از امید، کوله باری از قدرت عظیم ایمان و انگیزه و معلمی داشت آسمانی که او را در این مسیر رهبری می کرد.
معلم جبهه ی گام دوم انقلاب اسلامی پای تخته می رود و عدد چهل را بزرگ می نویسد. عدد چهل که هر ذره آن با هزاران خون شهید شکل گرفته است. معلم موقع نوشتن عدد چهل بغضش می ترکد و اشک هایش روان می شود و خاطره چهار محمد را در کلاس درس می گوید. معلم از کوچه های همین محله می گوید ، از روزی که با سه محمد دیگر همکلاسی ، کپی شناسنامه هایشان را تغییر دادند تا سن شان یک سال زیادتر شود و در مسجد محل برای اعزام به جبهه ثبت نام کردند. معلم از محمد هایی می گوید که چون شنا بلد بودند در گردان غواص ها جا گرفتند و روزهای آموزش با تب شدید بر اثر سرماخوردگی، در آب سرد تمرین کردند . معلم وقتی اشک هایش بیشتر می شود که می خواهد به فرزندان کلاس درسش خاطرات عملیات کربلا چهار را بگوید. یادش می آید که همین سن ها بودند که سه محمد برای همیشه پر کشیدند و او را تنها گذاشتند. یادش می آید کربلای چهار برای نفر چهارم کربلایی نبود. برای نفر چهارم شام بود و او شد روایتگر روزهای سخت گام اول .
لبخند معلم پس از اشک هایش نویدبخش امید بود و نشاط . معلم مشت هایش را گره کرده بود. و باز دست به گچ شد و کنار عدد چهل بر روی تخته سیاه هفت دایره کشید و در میان آنها نوشت : « ثبات و امنیت کشور و تمامیت ارضی و حفاظت از مرزها ، پیشرفت در عرصه علم و فناوری و ایجاد زیر ساخت ها ، به اوج رساندن مشارکت مردمی در مسائل سیاسی و موضوعات اجتماعی ،ارتقاء شگفت آور بینش سیاسی آحاد مردم و نگاه آنان به مسائل بین المللی ، سنگین کردن کفه ی عدالت در تقسیم امکانات عمومی کشور ، افزایش چشمگیر عیار معنویت و اخلاق در فضای عمومی جامعه ، ایستادگی روز افزون در برابر قلدران و زورگویان و مستکبران جهان. » سپس معلم به نسل گام دوم انقلاب اسلامی گفت : که اینها محصول این چهل سال است. محصول رشادت ها و تلاش های محمدهای بسیاری که از جان شان گذشتند تا گام اول انقلاب اسلامی در اوج این فشار طی شود.
و حال این تخته سیاه و گچ هنوز هست. منتظر دست معلمانی که بگویند چگونه نوجوان ها و جوان ها، انقلاب اسلامی را رقم زدند و سپس در چهل سال گام اول به خوبی از آن محافظت کردند . منتظر دست معلمانی است که گچ را به دست همین نوجوان ها و جوان های انقلاب اسلامی بدهند و بگویند : رویش های انقلاب اسلامی ! تحقق گام دوم به دست شماست. منتظریم تا ببینیم چگونه این نقش زیبا را بر تخته ثبت می کنید.
اللهم اجعلنا مجدد دینک و محیی شریعتک
حامد تقدیری
